De geschiedenis van de Midwinterhoorn
Het midwinterhoornblazen is een eeuwenoud gebruik dat met name in Twente voorkomt.
Het gebruik is al zo oud dat er verteld wordt dat zelfs een Romijnse schrijver over Germanen schreef die op hoorns bliezen. Dit was zeer waarschijnlijk het verdrijven van de boze geesten of aanroepen van de zonnewende.
Bij de opkomst van het christelijke geloof werd de midwinterhoorn meer gebruikt voor het aankondigen van de kerst en de geboorte van het kerstkind. Waarbij het principe van het blazen berust op het roepen en antwoorden. Daarom hoor je (in principe) ook nooit twee blazers door elkaar blazen.
Mogelijk was het ook een soort communicatiemiddel. Zo is van de midwinterhoorn ook bekend dat hij in de grensstreek werd ingezet om smokkelaars te waarschuwen voor de politie.
Vroeger bestond de hoorn uit twee helften van een uitgeholde boomstam, waarbij biezen de helften bij elkaar hielden en zorgden voor de afdichting. Deze hoorn wordt ook wel de natte hoorn genoemd. Deze hoorn werd veelal in een put gehangen om het geheel waterdicht te houden. Het bij de put blazen heeft dus niets te maken met klank of galm. Feit is dat deze hoorns door het water zo zwaar waren dat zij bijna niet te tillen waren. Men liet de hoorn voor het gemak op de rand van de put rusten om zo langer te kunnen blazen.
De roep, het geluid dat de midwinterhoorn voortbrengt, heeft de Oale roop als basis. Naar men zegt is deze roep gebaseerd op een deel uit een (kerst)mis uit het Christendom. De Oale Roop bestaat uit een aantal rustig geblazen tonen die hierdoor op grote afstand hoorbaar zijn. De blazer begint altijd met twee tonen en sluit hier ook weer mee af. Zo weten andere blazers in de buurt dat wanneer ze op deze roep kunnen antwoorden en wordt er niet door elkaar geblazen. Elke buurtschap heeft zijn eigen variatie op de melodie.
Tegenwoordig heeft de hoorn nog steeds dezelfde afmetingen (+/- 1.40m). Echter zijn nu de helften gelijmd. Zo zijn de biezen nu nog voor de sier. Voordeel is echter dat deze droge hoorns veel lichter zijn dan de natte hoorn. Ook worden er tegenwoordig hoorns machinaal gemaakt en bestaan ze zelfs uit meerdere latjes. Hoewel hierdoor het geluid mooier kan zijn, vinden velen dat de hoorn nog steeds handwerk moet zijn en moet blijven.